Het verhaal van Okatsune
'Midden jaren '40 van vorige eeuw begon Tsuneichi Okano zijn bedrijf met de naam Okatsune in Hiroshima. Hij begon zijn smidscarriere als leerling en smeedde in het begin een beperkt aantal scharen van hoge kwaliteit. De handgrepen, in de kleur wit en rood, staat in Japan symbool voor geluk.', aldus de folder van Okatsune.De scharen worden gemaakt uit het Izumo Yasugi staal. Dat staal wordt ook gebruikt voor de traditionele Katana zwaarden van de Samuarai. Scherp spul dus.
Het partijtje levensgevaarlijke Japanse staal in de brievenbus |
De alleskunner: snoeischaar Okatsune 103
De Okatsune nummer 103 (€ 48,-) is de alleskunner en behoort tot de klasse waarin ook de Felco 2 (€ 49,-) en Felco 8 (€ 51,-) zich begeven. Als fervente gebruiker van de Felco 8 heb ik daarom de Okatsune 103 afgezet tegen de Felco 8.De Okatsune 103 links en de Felco 8 rechts |
Gewicht
Qua gewicht doen ze niet veel onder voor elkaar. Op mijn niet geijkte weegschaal weegt de Okatsune 103 op 228 gram. Dat klopt overigens precies met het gewicht dat Okatsune op hun site vermeld.De Felco 8 weegt 248 gram. Een verschil van 20 gram en dat is zo'n 9%. De Okatsune voelt ook daadwerkelijk wat lichter in de hand, maar niet minder robuust. Als je er veel en lang mee moet werken, dan kan het een serieuze overweging zijn om voor een wat lichtere snoeischaar te kiezen.
Schaargrootte
Bij een snoeischaar vind ik de uitgeklapte grootte altijd fijn om te weten. De Okatsune 103 klapt precies net zo groot uit als mijn hand breed is. Dat is handig want dan kun je met je vingertoppen de schaar weer makkelijk beetpakken.Bij de Felco 8 heb ik het gevoel dat hij me soms 'ontglipt'. Dan klapt de schaar open en moet ik wat moeite doen om hem weer goed in m'n hand te krijgen. Voordeel daarvan is dan wel weer dat je wat dikkere takken kan knippen, al geven specificaties van beiden snoeischaren aan dat je er takdiktes tot 25 mm mee kan knippen.
De sluiting van de schaar
Eerlijk gezegd heeft het me wat tijd gekost om de sluiting van de Okatsune door te krijgen. In eerste instantie dacht ik je twee handen nodig had om de sluiting te openen, totdat ik ergens in een verdwaalde zin in de folder las dat je hem langs je heup open kan 'schuren'. De sluiting klikt dan open. Een beetje zoals je vroeger een Zippo-aansteker opende en ontstak langs je sspijkerbroek.Op zich een goede oplossing voor het alom bekende Felco-probleem: de sluiting die zichzelf per abuis sluit tijdens het snoeien. Volgens mij heeft iedereen dat weleens meegemaakt.
Sluiting van de Okatsune 103 (links) en Felco 8 (rechts) |
De afwerking
Tot slot de afwerking van de snoeischaar. Als je alleen al kijkt naar het clipje van de sluiting, dan moet je zeggen dat hij mooi is vormgegeven. Het overbodige is weggelaten en je houdt dan een hele strakke snoeischaar over. Voor zover ik weet kan het snijblad niet vervangen worden. De tijd zal uitwijzen of dit ook echt noodzakelijk is, want als de beweringen over het Japanse staal kloppen, dan zal ik niet meer meemaken dat dat nodig is.De stekschaar Okatsune 304
Dit stekschaartje is echt een super handig ding. Vlijmscherp en dankzij de lange, smalle bek komt hij in alle moeilijke hoekjes. Ideaal om vruchten te oogsten, stekscheuten te knippen of het snijden van bloemen. Ik heb er al veel plezier aan beleefd.De sluiting is eigenlijk het enige dat ik niet zo handig vind aan deze schaar. Die moet je met twee handen openen en je kan hem tussentijds niet even snel sluiten. Vooral bij dat kleine en onregelmatige knipwerk, zoals oogsten of stekken, zou dat juist goed van pas komen.
De Okatsune 304 |
De heggenscharen Okatsune 230 en 217
In het Japanse pakketje werden ook twee heggenscharen meegestuurd. Mooi vormgegeven en wederom vlijmscherp, je zou er eng van worden, dus voorzichtigheid geboden. Die scherpte ken ik eigenlijk alleen van de Zweedse messenfabrikant Mora. Die levert haar messen ook enorm scherp uit de doos.De Okastune 217 met pittige stickers |
De scherpe mesbladen van de heggenscharen zorgen ervoor dat je hele mooie snedes maakt in de heg die je knipt. Ik heb ze getest op een jonge buxushaag en dat ging uitstekend, al had ik bij de Okatsune 230 wel het gevoel dat ik met een takkenschaar aan de slag was, waardoor je teveel kracht gaat zetten. Dat is natuurlijk helemaal niet nodig, maar door de lange armen kun je enorm veel kracht zetten en het is even wennen dat dat niet nodig is.
Bij eentje heb ik geprobeerd om de stickers te verwijderen. Dit is me niet gelukt, want er bleef zo'n vies laagje plakspul achter op de armen. Jammer, ik had gehoopt dat ze makkelijker te verwijderen waren. De stickers op de andere heggenschaar heb ik maar laten zitten.
Het opberghoesje van de Okatsune 230 en 217 |
Jammer dat Okatsune de kwaliteit van haar heggenscharen niet doorzet in de opberghoezen die meegeleverd worden. Althans, ik neem aan dat ze als opberghoezen zijn bedoeld. Ze zijn gemaakt van nepleder en gevoerd met een plastic binnenhuls. Niet echt de juiste omgeving, lijkt me, om je scherpe Japanse staal in op te bergen. Zo'n hoes moet naar mijn idee van leder zijn, zodat het kan ademen en meer bescherming biedt tegen de scherpe punten van de schaar.
Tot slot
De snoeischaren en heggenscharen van Okastune zijn een welkome aanvulling in het kwaliteitssegment. De snoeischaar Okatsune 103 kan zich prima meten met knipconcurrent Felco 8. Lichtgewicht en scherp zijn belangrijke aspecten bij de keuze van een snoeischaar en daar wint de Okatsune het van de Felco. Het is me niet gevraagd, maar zou ik ze zelf kopen? Absoluut!Waar verkrijgbaar?
Wil je na het lezen van de review meer producten bekijken of overweeg je om een snoeischaar van Okatsune te kopen? Check dan zeker even onderstaande links:Welke snoeischaar gebruik jij? Iedereen heeft zo wel zijn voorkeur voor een bepaalde snoeischaar, dus ik ben reuze benieuwd welke snoeischaar jij het fijnste vind. Laat het weten in de comments!