Eerder scheef ik al eens over 'aprillen en haar grillen'. Tot nu hebben we het tij mee en is het eigenlijk alleen maar schitterend weer geweest. Wel wat droog voor moestuinbegrippen, maar ach, mooi weer gaat meestal niet met regen gepaard.
Is april schoon en rein, dan zal mei minder zijn.
In datzelfde rijtje met weerspreuken staat ook dat als april erg mooi is, mei dat meestal niet is. We zullen zien wat mei gaat brengen, maar een buitje op z'n tijd zal m'n zanderige grond zeker geen kwaad doen.
Deze foto heb ik maar niet verder ingezoomd, want mijn échte mannenbenenbenen zijn onverantwoord wit en behaard, dus scroll maar snel verder.
De 'lange schaduw' die de schrale grond bedekt. Deze weken was het fantastisch om 's avonds nog een paar uurtjes in de tuin te werken. Mijn tuin ligt redelijk beschut, dus dat was prima te doen in alleen een t-shirtje. Het levert bovenal mooie plaatjes op.
Dit zijn staken die ik heb gemaakt van elsenhout. Ze steken mooi tegen de heldere blauwe lucht die we hebben als gevolg van een noordelijke luchtstroming. Ze zijn overigens niet bedoeld als bonenstaak, maar wel als olijfkomkommer-staak.
De olijfkomkommer staat nu nog af te harden in een klein kasje, maar kan straks heerlijk langs deze ranken omhoog groeien. Een keer wat anders dan bonen dus.
In de aarbeienplanten heb ik de eerste bloemen gesignaleerd. Dat ziet er hoopvol uit. Op de foto zie je ook een muizenhol, althans, ik denk dat het van een muis is. Voor zover ik weet lusten muizen geen aardbeien, dus mag hij, of zij, daar best blijven zitten van mij.
De boerenkool (boven) begint ook al mooi op te komen. Je kunt ook direct zien hoe droog de zandgrond is, maar het sproeien wil ik zo lang mogelijk uitstellen. Eigenlijk doe ik dat om twee redenen: je krijgt er luie planten van (ze wortelen niet zo diep) en ik ben er te lui voor. Ik laat aan jou om uit te maken welke reden de doorslag heeft gegeven.
Ook de zomerwortels (Amsterdamse bak) steken hun kop boven het zand. Nog heel even doorgroeien en dan kan ik ze uit gaan dunnen.
Daar is ie weer: het geheimzinnige appelboompje. Er zitten veel knoppen in, dus dat móet in ieder geval toch één appel op gaan leveren waarmee ik kan gaan bepalen wat voor een appelboom het is.
De bessenstruik doet goed z'n best. Dit jaar heb ik hem wat anders gesnoeid wat hopelijk meer bessen op gaat leveren.
En dan de koning van de moestuin: de rabarber. Wat een magistrale plant is dat toch. Ik heb een wat latere soort, dus ik moet nog heel even wachten tot ik de stengels kan oosten en verwerken (recept hier)