Het is een gekkenhuis in Nederland en de wereld. Alles ligt (nagenoeg) plat en het is nog maar te bezien hoe we hier als maatschappij doorheen gaan komen met alle gevolgen van dien. Corona houdt ons in de greep. En stevig ook.
Noem het zweverig, maar ergens geloof ik erin dat dit een wake-up call is van moeder aarde. Ze wil volgens mij zeggen: het kan ook best wat minder allemaal. Minder vliegen, minder consumeren, minder stress. Meer bij elkaar als gezin, meer tijd voor de kleinere dingen in het leven. Bewuster worden van hetgeen waarmee je jezelf omringt. Ik heb zelfs het gevoel dat de vogels eerder en harder fluiten dan normaal. Alsof ze een feestje met elkaar aan het vieren zijn!
Ik heb zelfs het gevoel dat de vogels eerder en harder fluiten dan normaal. Alsof ze een feestje met elkaar aan het vieren zijn!Ondertussen ben ik al lekker bezig geweest met voorzaaien van tomaten, pepers en rode biet. Terwijl de temperaturen de komende nachten nog aardig dicht of zelfs onder nul uit gaan komen, is het binnen achter het glas boven op de verwarming heerlijk toeven voor die kleine planten. Je ziet ze bijna groeien met elke zonnestraal die erop komt.
Vorig jaar heb ik, via een mazzeltje, enkele wortelstekken gekregen van smeerwortel die niet uitzaait (soort Bocking 14). Afgelopen week heb ik daar weer een paar wortelstekken van gemaakt en in potjes gezet.
De eerste wortelstekken beginnen al uit te lopen en blad te vormen. Een mooi beeld van hoe die sterk die plant is.
De plant is bijzonder nuttig in de moestuin. Doordat hij heel erg diep wortelt en daar allerlei goede stoffen ophaalt voor zichzelf en zijn omgeving, fungeert hij als een mineralenpomp.
Al die goede stoffen slaat de smeerwortelplant op in zijn grote, groene blad. En dat blad kan je weer diverse malen afsnijden en gebruiken als voedende mulch op de moestuinbedden. Een van de vele redenen waarom ik heel veel van deze planten in mijn moestuin wil hebben.
Mijn doel is om er een hele rij van ongeveer 20 meter van te maken.
De pepertjes gaan ook lekker. Het is geen bijzondere soort, daar ben ik niet zo van, maar gewoon een cayenne pepertje vind ik heet genoeg. Ik heb ze op nieuwjaarsdag gezaaid en ze staan er nu, zo'n 2,5 maand later, zo bij. Een aantal peperplanten zijn al aan het afharden in de koude bak op de moestuin.
Om ervoor te zorgen dat ze de komende nachten niet bevriezen, heb ik er een volle gieter met water bij gezet. Deze emmer fungeert als een soort warmteopslag. Overdag warmt het water op en het koelt 's nachts heel langzaam af en daarmee hoop dat de temperatuur in de, relatief kleine, koude bak op voldoende niveau blijft.
In deze bak zie je felrode sprietjes omhoog komen. De kenners herkennen het wel: het is rode biet. De laatste jaren zaai ik die batches voor om ze vervolgens over te planten in de moestuin. Zo heb ik 100% kiemgarantie en voorkom ik uitdunwerk, want bieten moeten gedund worden anders vormen ze geen mooie bollen.
Deze tomanten heb ik overgehouden van een hele leuke winactie van Discutafel vorig jaar. Huh, wattes? Ja inderdaad, de naam zou je niet direct associëren met groen en duurzaam, maar Discutafel is een website met hele gave podcasts over ideeën voor een duurzame levensstijl, met een flinke portie groen.
Ben je wars van doorsnee gebabbel dan is de Discutafel podcast zeker iets voor jou. Heerlijk om op te zetten als je in de moestuin aan het werk bent. Luister ze allemaal!Maar goed, door die winactie bekwam ik dus rasechte zaden van een vijftal bijzondere tomatenrassen. Tomatenrassen met stuk voor stuk een verhaal. Geen commerciële F1-hybriden, maar zaden met een solide genenpakket die al jaren generatie op generatie overgaan. Deze zaden blijven soortecht en zijn daarom heel geschikt om te bewaren en te delen.
Keurig verpakt in een grote oranje, handgeschreven envelop met waarachtig afgelikte postzegels van de grote Ivonne Smit herself. Die gaat natuurlijk nooit meer bij het oud papier, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik heb gemerkt dat de planten van het tomatenras Early Siberian het beste deden afgelopen jaar en de meeste tomaten gaven. Daar heb ik afgelopen jaar heel wat zaden van overgehouden, dus dit jaar alleen nog maar tomaten van het ras Early Siberian. Een stevige tomaat die wel tegen een stootje kan. Dat moet ik hebben: makkelijke planten die veel oogst geven!