Moestuinseizoen in the Making

Je voelt het aan alles. De vogels fluiten vroeg (en hard), je wordt wakker met zonnestralen in plaats van donkerte en de eerste bloesems zitten aan de bomen. Kortom: het nieuwe moestuinseizoen klopt schromelijk hard op de deur!

Tomaat met drie kiembladen, een verstoring in de celdeling

's Morgens een uur voor de wekker wakker worden door het vrolijke gekwetter van die gevleugelde vrienden. Beter dan die monotone, mechanische klank van een zoemer die je automatisch toch weer op snooze drukt. De eerste zonnestralen die langs het gordijn piepen en, als ie schijnt, de eerste echte warmte van de zon.

Je kan eigenlijk de slaap niet meer pakken, maar je kunt nog lekker een uur zweven tussen waken en dromen. In die dromen laat ik m'n plannen voor de moestuin voor dit jaar passeren.

Op dat moestuinbed kan nog dat, en hé wacht, ik heb nog een zakje zaad van dit liggen, dat kan ik ook nog wel ergens kwijt op de tuin. Oja, en dat moet ook nog gebeuren. Eigenlijk komt er altijd een hele waslijst met (vooral leuke) moestuinklusjes voorbij in die transitie tussen nacht en het eerste ochtendgloren. En als die lijstjes langer worden dan je kan onthouden, dan weet je, het nieuwe moestuinseizoen staat voor de deur en komt met rasse schreden naderbij!

De kraamkamer

In de kraamkamer begint het steeds drukker te worden met zaailingen. De pepers staan nu zo'n 15 centimeter hoog en kunnen, als de nachten nog een tikkie warmer worden, af gaan harden buiten op een beschutte plek.

De eerste sla is aan het kiemen en de eerste voorgezaaide bietjes staan inmiddels in de volle grond. Verder heb ik nu een hele lading tomaten in de opkweek, maar daar zit een bijzonder verhaal aan vast.

Eigenlijk was ik van plan om dit jaar geen tomaten te gaan kweken, maar op Twitter kwam een hele leuke winactie voorbij van Discutafel. Huh, wattes? Ja inderdaad, de naam zou je niet direct associëren met groen en duurzaam, maar Discutafel is een website met hele gave podcasts over ideeën voor een duurzame levensstijl, met een flinke portie groen.

Ben je wars van doorsnee gebabbel dan is de Discutafel podcast zeker iets voor jou. Heerlijk om op te zetten als je in de moestuin aan het werk bent. Luister ze allemaal!

Maar goed, door die winactie bekwam ik dus rasechte zaden van een vijftal bijzondere tomatenrassen. Tomatenrassen met stuk voor stuk een verhaal. Geen commerciële F1-hybriden, maar zaden met een solide genenpakket die al jaren generatie op generatie overgaan. Deze zaden blijven soortecht en zijn daarom heel geschikt om te bewaren en te delen.

Keurig verpakt in een grote oranje, handgeschreven envelop met waarachtig afgelikte postzegels van de grote Ivonne Smit herself. Die gaat natuurlijk nooit meer bij het oud papier, als je begrijpt wat ik bedoel.

Als rechtgeaarde moestuinder moest ik daar natuurlijk mee aan de slag. Ik heb het idee om op mijn beurt ook weer zaden van deze tomaten te bewaren en door te geven aan andere geïnteresseerden. Dat zal deze herfst gaan gebeuren, dus houd vooral dit blog in de gaten. Abonneer je bijvoorbeeld op de nieuwsbrief en mis geen enkele update!

Inmiddels heb ik ze allemaal voorgezaaid. Na een kleine week waren ze allemaal goed gekiemd en inmiddels zijn ze ook allemaal verspeend. De volgende rassen zaten in de envelop:

Tomatenras Russian Black

Dit ras geeft grote, smakelijke tomaten met een hard velletje. Biefstukachtig van textuur en 'super' vruchtvlees. De tomaat kleurt van roze naar rood naar zwart-rood.

Tomatenras Kolb

Dit ras geeft roze vleestomaten van 400/500 gram en heeft een uitstekende rijke, zoete smaak van de vruchten uit vervlogen tijden. De smaak is fijn en echt 'tomatig'.

Tomatenras Wapsipinicon (Garden peach)

Dit ras geeft gele perziktomaten en vormt als plant een middenmaat struiktomaat. Er wordt van gezegd dat het een langzame kiemer is, maar daar heb ik niks van gemerkt. Kiemde net zo snel als de rassen hierboven en stond binnen een week boven de grond.

Deze tomaat lijkt niet alleen op een perzik maar heeft zelfs ook het roze blosje er van. De smaak is mild, zoet en zeer sappig. Deze soort produceert een redelijke hoeveelheid vruchten van zo´n 5 cm groot ongeveer 80 dagen na het verplanten. De smaak is mild, zoet en zeer sappig.

Deze tomaat heeft ook nog een opvallend verhaal. De Amish geven hun dochters deze zaden mee als onderdeel van hun bruidsschat. Ik heb dat echter (nog) niet kunnen verifiëren, dus bent U Amish of anderszins op de hoogte van dit verhaal, laat dan vooral even in een reactie hieronder weten of dit klopt.

Tomatenras Siberian Early (Sibirsky Skorospeliy)

Deze struiktomaat (60-100 cm) geeft al zeer vroeg een oogst van middenmaat vruchten (60-120 gram). De smaak van de sappig rode vruchten is zoet met een mooie balans in zuurtonen. Een topper voor ons klimaat, maar ook geschikt in Scandinavië. Kan buiten in de volle grond groeien.

Tomatenras Huan Che Chloe

Gele tomaat. Langzame kiemer, maar ook bij dit ras heb ik daar niks van gemerkt. Kiemde net zo snel als de rassen hierboven en stond binnen een week boven de grond.

Mijn moestuin in de lente

En hoe ligt de rest van de moestuin erbij op dit moment? Ik moet zeggen dat ik het lekker rustig aan doe. Het is weliswaar een paar dagen mooi weer geweest, maar de bodemtemperatuur is nog erg laag en dan wil het allemaal niet zo best ontkiemen. Ik wacht daarom nog even.

Zo is er altijd een dag in maart waarop de ijzige macht van de winter breekt en mijn lichaam als bevrijd reageert op de toenemende warmte. - Oek de Jong

En oja, de IJsheiligen moeten ook nog even voorbij gaan. Daarna kan het pas echt helemaal los in de volle grond met pompoenen, komkommers, bonen, tomaten, augurken, pepers, basilicum en wat al niet meer. Maar dat eerste rijtje is althans wat ik in ieder geval in de planning heb.

Gele ui met z'n kop boven de grond

De gele uien zitten in de grond evenals de voorgezaaide rode biet en de pastinaak. Die laatste is inmiddels mooi gekiemd onder gatenfolie. Verder staat er nog knoflook die eind oktober vorig jaar is gepoot. Dat was het wel zo'n beetje. 

Vorig jaar heb ik een groot deel van de kale paden ingezaaid met gras. Omdat ik niet zo kieskeurig ben op het gras, is dat inmiddels een mooie dikke mat geworden met allerlei verschillende kruiden en bloemen erin. Toen het afgelopen week mooi weer was, heb ik voor de eerste keer dit seizoen de grasmaaier erover gehaald. 

Het maaisel kon ik mooi weer gebruiken als mulch en voeding op een redelijk uitgeput moestuinbed. Dat bed heb ik anderhalf jaar terug al voorzien van mest en afgelopen winter van een dikke laag compost voorzien. En nu dus verder aangevuld met een mulchlaag van gras en kruiden.

De bedoeling is dat hier straks reuzepompoenen gaan groeien. Ik wil wel eens een keer een pompoen kweken die je eigenlijk niet meer met goed fatsoen in je eentje kan verplaatsen. Dat lijkt me wel vet. Kom jij dan meehelpen tillen?

Jouw moestuin: leuk om te horen!

En hoe staat het bij jou in de moestuin? Ook zo vroeg wakker 's morgens? Druk aan het voorzaaien binnen of al lekker bezig geweest buiten? Of beide? Lekker nieuwe dingen aan het uitproberen, of lekker alles bij het oude houden? Laat maar weten. Leuk om van je te horen in een reactie hieronder!