Vorig week was het nog lekker toeven op de tuin. Vooral in het lauwe avondzonnetje. Aan de lange schaduwen kan je mooi zien hoe laag de zon eigenlijk al staat en hoe snel de herfst en daaropvolgende winter zijn intrede doet.
Wist je dat op 23 september de zon loodrecht op de evenaar staat? Op dat moment is er zelfs even geen schaduw op de evenaar. Na 23 september draait de aarde weer schuiner en komt de zon 'onder' de evenaar te staan.
De laatste tomaten hangen er nog wat groen bij. Ze kleuren nu nog maar heel langzaam van groen naar rood. De courgette, op de voorgrond (Gold Rush F1), blijft nog steeds fraaie gele courgettes geven, maar ik denk dat het zo richting eind september wel een keer gedaan is met de oogst.
Ook heb ik het gras nog een keer gemaaid. De graspaden gebruik ik als tijdelijke opslagplaats voor verwijderd onkruid en plantenresten. Eens in de zoveel tijd maai ik het gras en haksel ik al die resten gewoon mee. Daarna kan het mooi dienen als mulch op de bedden.
Wat er nog rest te oogsten op de moestuin zijn vooral veel knol- en wortelgroenten. Zo pik ik elke keer dat ik op de moestuin ben, nog snel even een haffeltje wortelen mee.
Wortelen hoef je niet per sé te oogsten want ze kunnen nog heel lang bewaard blijven in de grond.
Ook van de bieten heb ik nog aardig wat in de grond zitten. Ik haal er gewoon elke keer uit wat ik nodig heb voor een maaltje en de rest laat ik lekker zitten voor de volgende keer.
Een zonnige selfie mag natuurlijk niet ontbreken in dit rijtje. Al moet ik er wel bij zeggen dat selfies maken me niet zo goed afgaat. Hoe doen al die influencers dat toch?
Ik zal bekennen dat ik geen selfiestick gebruik, dus wellicht ligt het daar aan. Het blijft toch wat lastig fotograferen met een uitgestrekte arm en een geconcentreerd gezicht ;-)
Voor mijn verjaardag heb ik een fraaie aspergesteker gekregen van gesmeed staal en een essenhouten handvat. En ja, dat betekent dat volgend jaar hopelijk de eerste asperges kan steken van de kluwen die ik dit jaar heb aangeplant.
Echter, het is een aspergesteker, dus je verwacht een enigszins scherpe snede. Dat was helaas niet het geval, dus heb ik er zelf maar een lekker scherp kantje op gezet. Je kan er nu zelfs een stuk papier mee afsnijden. Ik wil natuurlijk geen gekneusde asperges op m'n bord omdat de steker bot is!
Nu weet ik ook wel dat de snede door het steken in de zanderige grond botter zal worden, maar dat geeft niet. Dat is ook zo bij een schoffel en het steekt allicht een stuk beter dan die botte kant die de steker eerst had.
 |
| de aspergesteker ná het slijpen (beide foto's) |
De oogst ligt nu lekker binnen op te drogen bovenop de kerkberichten. Als dat geen heilige tomaatjes worden. Al zeggen sommigen dat tomaten sneller schijnen te verkleuren als je ze in het donker legt.
Weet jij het?
En ondank het gure weer en de weinige hoeveelheid zon, zijn er nog steeds bloemen die prachtig staan te stralen op de moestuin. Zo staat deze Kokardebloem/Gaillardia nog lekker te shinen. Wat een vrolijk bloemetje is dat toch.
