Pamflet en onrust
Het gaat niet best met de insecten op onze aarde en dat onderbouwt Goulson op bijna uitputtende wijze in dit boek. Als we nu niks doen, dan wordt het heel stil op deze aarde. Dodelijk stil.
Je kunt zeggen dat het een boek is, maar in feite is het een pamflet. En dan bedoel ik dat in de positieve zin van het woord.
Een 400 pagina's tellende oproep om meer besef, meer urgentie en bovenal daadkracht. Een noodkreet voorzien van uitvoerig bewijs.
Dat maakt dat je halverwege het boek bijna niet meer rustig verder kunt lezen. Je voelt gewoon dat jij als lezer ook iets moet gaan doen. En wellicht meer dan je tot nu al deed. Actie. Op de barricades. Het kan maar niet vaak genoeg herhaald worden. Laat deze review van mijn kant daar dan alvast een mooie aanvulling in zijn.
Het fenomeen van het schuivende ijkpunt
Goulson beschrijft dat de wetenschappelijk wereld het bewijs wel levert, maar dat de verandering van de natuur (lees: verslechtering) langzaam gaat maar gestaag. Maar juist omdat die verandering zich zo langzaam voltrekt, merken we die nauwelijks op. Eigenlijk te langzaam om urgentie op te wekken bij ons mensen.
De mens lijdt aan het z.g. Shifting-baseline syndrome. Het verschijnsel dat we de wereld waarin we opgroeien als ijkpunt nemen, hoewel die misschien heel anders is dan die waarin onze ouders zijn opgegroeid. Er is steeds meer bewijs dat mensen al even slecht geleidelijke veranderingen bespeuren die zich tíjdens hun leven voordoen.
Overstromingen
Goulson wijdt een hele paragraaf aan overstromingen en hoe die zeer waarschijnlijk steeds meer zullen voorkomen als gevolg van menselijk handelen.
Denk aan boskap voor landbouw, mijnbouw, bosbranden die tot gevolg hebben dat ijskappen en gletsjers smelten. Dat zorgt weer voor een stijging van de zeespiegel en dat heeft extremer weer tot gevolg. Meer verdamping en daardoor hevigere regenval op plekken die daar niet op ingericht zijn.
En dat is geen inmiddels geen voorspelling meer, maar een pijnlijke waarheid waar de wereld dagelijks mee wordt geconfronteerd. Ook in Nederland. Met de overstromingen in Limburg nog vers in het achterhoofd, geeft dat maar weer eens aan hoe actueel dit boek is en hoe concreet klimaatverandering doorwerkt in ons huidige leven. En toch wordt er weinig urgentie gevoeld.
Lezing
Een eerder boek van Dave Goulson las al lekker weg (de Tuinjungle), dus mijn verwachtingen waren redelijk hoog gespannen. Gelukkig werden die verwachting door dit boek meer dan waar gemaakt en zelfs overtroffen.
Na de eerste paar hoofdstukken leest dit boek alsof je een lezing van Dave Goulson in hoogst eigen persoon bijwoont. Het is zo mooi en vloeiend geschreven dat je weer 30 pagina's hebt verslonden voordat je het weet. Het verhaal is slim aan elkaar geregen en vloeit moeiteloos over van het ene onderwerp naar het andere.
Voetnoten en anekdotes
Goulson is een wetenschapper en dat zie je duidelijk terug in het boek. Zo is het boek voorzien van een uitgebreid register. Maar ook in het verhaal zelf vind je dit terug. De ellenlange voetnoten, die soms meer dan een halve pagina beslaan, leiden af van het verhaal.
Daarnaast begint elk hoofdstuk met een leuke weetje of feit of anekdote over een bepaald insect. De toegevoegde waarde hiervan zie ik niet zo direct. Er zijn wel verwijzingen vanuit het verhaal naar de betreffende insecten, maar de link is soms wat ver te zoeken.
De verhalen op zich zouden beter op hun plaats zijn in een fraaie scheurkalender van Goulson. Zo kan je elke dag een leuk feitje lezen over insecten. Die zou ik zeker op mijn verlanglijstje voor de decembermaand zetten.
Over Dave Goulson
Dit boek zelf lezen? Bestel dan nu direct!
Meer lezen van Goulson? Hij schreef onder meer deze schitterende boeken:
Meer lezen van Goulson? Hij schreef onder meer deze schitterende boeken: